بازدید: 700 بازدید

قصیده ابوالعتاهیه؛ لِدُوا لِلْموتِ وأبنو الخراب

قصیده‌ی زیبای ابوالعتاهیه از متون عباسی عرب به همراه ترجمه فارسی آن:

اگر می‌خواهید قصیده ابوالعتاهیه را به صورت کامل داشته باشید از این قسمت دانلود کنید. دانلود متون عباسی فقط با ۳۵۰۰۰ تومان

 

لِدُوا لِلْموتِ وأبنو الخراب – فک لکموا یصیر إلى تبابٍ

یقول: لیس لشیء بقاء فی هذه الحیاه فَمَن ولد فسوف یموتُ و یفنى و ما بنی فسوف یهدم و یُخرَّب، بل کل ما فی هذا الکون مصیره إلى الهلاک. :ترجمه در این زندگی هیچ چیزی جاودانگی و دوام ندارد و آنچه به دنیا می آید در نهایت به کام مرگ فرو می رود و آن چه از عمارتها که بسازند دستخوش ویرانی و نابودی میشود بله آنچه در روی گیتی بینی رو به زوال و فنا پیش میرود.

 

لمن نبنى، و نحن إلى تراب – تصیر کما خُلِقْنا مِن تُرابِ

یقول: و ما قیمه هذا البناء و لِمَن یکون إذًا، وقد خلقنا من تراب و مصیرنا إلى التراب. :ترجمه این عمارتها چه ارزشی میتواند داشته باشد و نشیمن که چه کسانی خواهد بود، آنگاه که وجود ما را از خاک سرشته اند و در آغوش نمناک آن نیز خاک میشویم.

 

ألا یاموتُ لَمْ أرَمِنک بداً – أتَیْتَ ومــا تــحیف ولا تحابی

یقول: ایَّها الموتُ أنتَ حق محتم لاشک فیک تأتی للجمیع بدون إختیار أو محاباه. والکلُّ امام الخضوع لسلطانک سواء :ترجمه ای مرگ هیچ چاره و گریزی از تو نمیبینم و شکی نیست که همگان طعم تلخ تو را خواهند چشید، و هیچ تمایزی بین انسانها – گرفتن جان آنان نخواهی گذاشت و در این کارت عدالت پیشه ای و همگان در گردن نهادن به امر تو یک.

 

کأنک قَدْ هَجَمْتَ على مشیبی – کما هَجَمَ المَشِیبُ عَلَى شَبابی

یقول: و إنک قد هجمت علی فی مشیبی تریدُ اختطاف حیاتی کما هَجَمَ المشیب على شبابی فأبتلعه و أفناه ترجمه همچنانکه پیری بر جوانیم دست یافت و آب و رونق آن را گرفت ای مرگ تو نیز بر پیری تاختی و او را به تاوان اینکه به جوانیم دست یازیده بود قرین فناء و نابودی ساختی.

 

أیــــــــا دنیای مالی لا أرانی – ألومک منزلاً إلا تبایی

یقول: أیا دنیاى لماذا تکلفنی منزلاً و هو یتخاشن علیَّ. ترجمه ای دنیا، چرا مرا در منزلگهای سکونت دادی که در آن احساس دلتنگی میکنم، و سرور و شادی را در آن نمیجویم بلکه محنت و رنج آن دامنگیر من است.

 

ألا و أراکَ تَــــبـل یـــــــــا زمــــــانی – لی الدنیا و تشرع بإستلابی

یقول: لا اراک تبذل لی شیئاً من نعیم الدنیا إلا وتسرع فی استلابه و انتزاعه خلسه. :ترجمه ای دنیا هر وقت سعادت و نعمتی را بر من ،بخشیدی به سرعت آن را برچیدی.

و إِنَّکَ یا زمان لذو صُروف – و إنک یا زمان لَذُو إنقلاب

یقول: إنک یا زمان صاحب حوادث وتقلبات ولا تبقی على حالٍ من الأحوال. ترجمه ای روزگار تو دارای حوادث و دگرگونیها هستی و بر حالتی پایدار نمی مانی.

 

وَ مَالی لَسْتُ أحلب مِنْکَ – شَطْراً فَأَحْمَدُ منک عاقبه الحلاب

یقول: لماذا لا تمکننی من خبراتک و تجاربک حتی اعرف خیرک و شرک.

:ترجمه شاعر در این بیت روزگار را به شتری تشبیه میکند که دارای پستان است و میگوید ای روزگار چرا از یکی از پستانهای تو شیر نوشم تا بدانم که شتر پر شیر هستی با اینکه کم شیر و بی برکتی مراد این است ای روزگار چرا مرا از آزمونها و تجربیات خود مطلع نمیسازی تا بدین وسیله خیر و شر تو را بشناسم.

اگر می‌خواهید قصیده ابوالعتاهیه را به صورت کامل داشته باشید از این قسمت دانلود کنید. دانلود متون عباسی فقط با ۳۵۰۰۰ تومان

 

مطالعه بیشتر